หลายๆ คนมักเกิดความเข้าใจ ผิดเกี่ยวกับความรักว่า “ถ้ารักกันแล้วเราต้องขาดกันไม่ได้” ตัวอย่างเช่น
เมื่อเราเลิกกับแฟนไปแล้ว ไม่ว่าหญิงชายที่โดนแบบนี้มักจะกินไม่ได้นอนไม่หลับ คิดถึงเค้าอยู่ตลอด คิดมาก
บางคนถึงกับคิ ดสั้นเลยก็มี งั้นเราขอหยิบยกเรื่องราวของคน ไ ข้สาวรายหนึ่งที่แฟนหนุ่มพึ่งจากไป
เพื่อเป็นกรณีศึกษาเตือนสติ “ฉันไม่อย ากอยู่ต่อไปแล้ว ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขาค่ะหม อ ”
เธอรำพึงรำพันกับจิ ต แพ ท ย์ ซึ่งเธอลืมไปแล้วว่าก่อนหน้า ที่เธอจะมีเขาเธอก็ใช้ชีวิต
อยู่มาได้ด้วยตัวคนเดียวตลอด แต่เมื่อขาดเขาไปกลับคิดว่าตัวเองจะอยู่ไม่ได้
“ฉันรักเขามากค่ะ คุณหม อ คงทราบใช่ไหมคะ ว่าหนูรักเขามากขนาดไหน” ทุกถ้อยคำ
ที่พรั่งพรูออกมาพร้อม กับน้ำตาที่ไหลเอ่ออาบแก้ม จิ ต แพ ท ย์ ยื่นกระดาษทิชชูเช็ดน้ำตาเธอ
จนหมดกล่อง “สงสัยคุณจะเข้าใจผิดแล้วแหละครับ คุณผู้หญิง คุณไม่ได้รักแฟนคุณเลยสักนิด”
จิ ต แพ ท ย์ เอ่ยขึ้น “คุณหม อ พูดแบบนี้ได้อย่างไรค่ะ ก็ฉันพึ่งจะพูดไปว่าขาดเขาไม่ได้
ถ้าขาดเขาแล้วหนูก็ไม่อย ากมีชีวิตอยู่ต่อไป” เธอแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน
จิ ต แพ ท ย์ ยกมือขึ้นปรามเธอพร้อมอธิบาย “สิ่งที่คุณพูดกับหม อ มาทั้งหมดมันไม่ได้เรียกว่า
ความรักหรอกครับ ความสัมพันธ์ของคุณกับเขาเรียกว่า ความสัมพันธ์แบบกาฝาก
ตราบใดที่คุณยังต้องพึ่งใครสักคนเพื่อความอยู่รอดของคุณ คุณก็ทำตัวเหมือนต้องมีเขาตลอดเวลา
มันทำให้ชีวิตของคุณ ไม่มีทางเลือกและขาดอิสระภาพ คุณลองถามตัวคุณเอง
ว่ามันเป็นความรักหรือแค่ความสัมพันธ์กาฝากกันแน่” คน ไ ข้สาวอึ้งไปชั่ วขณะ
เหมือนว่าหม อ ต้องการซ้ำเติมเธอหรืออย่างไร “ความรักที่แท้จริงต้องมีอิสรภาพ…คนสองคนจะรักกันได้
ก็ต่อเมื่อเขาทั้งสอง สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ตามลำพังอย่างไม่เป็นทุกข์ แต่เขาทั้งสอง
ก็เลือกที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน เพื่อความสุขที่มากขึ้น” หลังจากจิ ต แพ ท ย์ พูดจบคน ไ ข้สาว
เริ่มดวงตาเห็นธรรม รอยยิ้มเริ่มปรากฎขึ้นที่มุมปาก “คำพูดของคุณหม อ เปรียบเสมือนแสงตะวัน
ที่สาดส่องทะ ลุ ทำล าย กำแพงหม อ ก บัดนี้ดิฉันได้เห็นแล้วซึ่งสัจธรรม ” แนวคิดเรื่อง
ภาวะพึ่งพิง หรือ ความสัมพันธ์แบบกาฝาก เป็นภาวะที่เราไม่สามารถดำเนินชีวิต
โดยปราศจากการดูแลเอาใจใส่จากบุคคลอื่นได้ แต่ถ้าคุณถึงขั้น “ขาดเขาไม่ได้ ”
จงอย่าเอาคำว่า “รักเขามากเหลือเกิน ” มาลวงหลอกใจตัวเอง ยิ่งต้องถึงขั้นคิ ดสั้นเลย
นั่นยิ่งแสดงว่า “แม้แต่ตัวเอง ก็ยังไม่รัก” หลายคนคิดว่าถ้าฉันไม่อยู่แล้ว จะทำให้เขารู้สึกผิด
กับการกระทำของเขาที่ทิ้งเราไป คิดแบบนี้ ส่วนใหญ่ไร้ค่า ปัจจุบันผู้หญิงเรามีการศึกษา
มีการงาน และ ความสามารถไม่แพ้ผู้ชาย ไม่จำเป็นต้องอาศัยผู้ชายเป็นผู้นำของชีวิต
เหมือนในสมัยก่อน…การอยู่เป็นโสด หรือเลิกกับคนรักไป ไม่มีผลถึงกับทำให้ใช้ชีวิตไม่ได้
ผู้หญิงทั้งหลายจึงสามารถใช้ชีวิตด้วยตนเองได้อย่างมีความสุข และภาคภูมิใจ ในเกียรติของผู้หญิง
และ หากได้พบชายใดที่เราเห็นว่า ทำให้ชีวิตเรามีความสุขมากขึ้นและดีขึ้น กว่าการอยู่คนเดียว
คุณก็อยู่ในฐานะที่มีโอกาสเลือก… ไม่ใช่จำเป็นต้องเลือก ไม่มีทางเลือก หรือ
จำใจเลือกเขามาเป็นคู่ชีวิต จำไว้ว่า หากมีชีวิตคู่แล้วต้องส่งเสริมกันและกันให้ดีขึ้น
ไม่ใช่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งพึ่งพาอาศัยอีกฝ่ายอยู่ตลอดไป
ขอขอบคุณ bitcoretech
