คนที่เก่งจริง ในโลกนี้ คือคนชนะได้ แต่… ไม่จำเป็นต้องชนะอยู่ร่ำไปในทุกครั้งไป มีใจกว้างขวางพอที่จะยอมแพ้บ้าง มีใจเมตตาพอที่จะปล่อยผ่านไปการใช้ชีวิต ก็เหมือนกันรู้ ไม่จำเป็นต้องพูด ไม่พูด ใช่ว่าจะไม่รู้หากคุณพูดในสิ่งที่คุณรู้
แต่เป็นเรื่อง ที่เจ้าของเรื่องไม่อย ากให้รู้หรือไม่คิดว่าคนอื่นจะรู้ คุณไม่ได้มิตร แต่ได้ ศั ต รู ต่อหน้าคนใจแคบ คุณต้องใจกว้าง ถ้าทำใจกว้างไม่ได้ ก็ต้องแกล้งโ ง่…คนทุกคนบอกว่า “รับความจริงได้” ต้องการให้คุณ “พูดความจริง”
แต่พอคุณพูดแล้ว “ใช่ว่าจะรับได้” บางครั้ง.. อาจจะ “โกรธ” คุณอีกต่างหาก ที่ “เสื อ ก” รู้ความจริง หรือ “รู้ทันเขา” บางที… ที่เขาอย ากให้เราพูดเพียงแค่ต้องการจะรู้ว่า คุณรู้เท่าไหน แต่ไม่ได้หมายความว่ารับความจริงได้เมื่อรู้ว่าคุณรู้เยอะมาก เยอะกว่าที่เขาคาดไว้
เขาย่อมโกรธคุณ เพราะ “รู้ทัน” มีเรื่องเล่า อยู่ว่า… แม่ทัพคนหนึ่งเล่นหมากล้อมเก่งมาก ไม่มีใครสามารถเอาชนะได้
วันหนึ่ง.. แม่ทัพออกรบผ่านห มู่ บ้าน แห่งหนึ่ง เห็นบ้านเล็ก ๆ หลังหนึ่ง มีป้ายติดอยู่หน้าบ้านว่า.. ” เล่นหมากล้อม อันดับ 1 ของประเทศ “แม่ทัพไม่เชื่อจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านและเล่นด้วย ปรากฎว่า.. เจ้าของบ้านแพ้ 3 กระดานรวด….!!!
แม่ทัพหัวเราะ พร้อมพูดจา ถากถางว่า.. ” 555 แกเอาป้ายลงได้แล้ว “ แล้วแม่ทัพก็ไปออกรบด้วยความมั่นใจหลังจากแม่ทัพรบชนะกลับมา ผ่านมาที่บ้างหลังเดิม ก็ยังเห็นป้าย แขวนอยู่ที่หน้าบ้าน แม่ทัพจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านแล้วถามว่า ” ทำไมยังกล้าเอาป้ายขึ้นอีก “
แม่ทัพรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก จึงขอท้าดวลอีกครั้ง.. ปรากฎว่าครั้งนี้ แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 กระดาน…!!! แม่ทัพประหล าดใจมาก ถามเจ้าของบ้านว่าเพราะอะไรครั้งนี้เจ้าของบ้าน ถึงได้เก่งนัก เจ้าของบ้านตอบว่า… ” ครั้งก่อน ท่านมีภารกิจออกรบ
ข้าน้อยไม่อย ากทำให้ท่านเสียกำลังใจในการรบ หากครั้งก่อนท่านแพ้ข้า ท่านอาจขาดความมั่นใจ จนทำให้แพ้ศึก และ บ้านเมืองโดนยึด ท่านหมดขวัญกำลังใจไม่ได้ แต่ครั้งนี้ ท่านชนะกลับมา ข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้ว “ คนเก่งไม่ใช่คนที่ชนะในทุกครั้งเสมอไป
คนที่เก่งจริงคือคนที่รู้ว่า.. ชนะได้แต่รู้ว่าจำเป็นต้องยอมอ่อนข้อตอนไหน มีใจกว้างขวางพอที่จะหลีกทางให้…เก่งไม่จำเป็นต้องอวด อวดเก่งทุกครั้งใช่ว่าจะส่งผลดีเสมอไป ต่อหน้าคนใจแคบ คุณต้องใจกว้าง ถ้าทำใจกว้างไม่ได้ ก็ต้องแกล้งโ ง่
ขอขอบคุณ b i t c o r e t e c h
