ตาเหมือนกัน ยังมองไม่เหมือนกัน ปากเหมือนกัน ยังพูดไม่เหมือนกัน มีหนึ่งส มอง สองมือเหมือนกัน
ยังทำไม่เหมือนกัน คนทุกคนล้วนเชื่อ ในสิ่งที่เขาอย ากจะเชื่อ คนที่เข้าใจคุณ ก็จะเข้าใจคุณตั้งแต่แรก
คนที่ไม่เข้าใจคุณ เขาก็จะเลือกที่จะไม่เชื่อ คุณไปตลอดเพราะฉะนั้น เสียเวลาเปล่าในการอธิบายกับ
คนที่เข้าใจคุณผิดเขาจะฟังในสิ่งที่เขาอย ากจะได้ยิน ในสิ่งที่เขาฟังแล้วชอบ ไม่ใช่ข้อเท็จจริงเมื่อเป็น
แบบนั้นแล้วก็ย่อมมีคนที่เข้าใจคุณ ผิดได้ตลอดเวลาอยู่แล้วจงอย่ าได้แคร์ และ อย่ าได้เสียเวลาไปหา
ข้อแก้ตัวหรือ อธิบายเพื่อให้เขาเข้าใจถูก ตราบใดที่ เรายังเป็นตัวเองในแบบที่ไม่ทำให้ตัวเองและ
คนอื่นเดือดร้อนมองคนละมุม ยืนคนละที่ จึงเห็นความจริงไม่เหมือนกันเพราะ ต่างฝ่ายต่างใช้ความคิด
ที่เข้าข้างตนเองในชีวิตคนเราแม้จะพย าย ามทำดีเท่าไหร่ แต่ก็คงไม่สามารถทำให้ทุกคนพึงพอใจได้จึง
เป็นเรื่องแสนธรรมดาที่ในชีวิตคุณต้องพบเจอ ทั้งผู้คนที่ชอบและไม่ชอบคุณ ในตัวคุณเพราะฉะนั้น
ปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์กาลเวลาเท่านั้น ที่จะทำให้ความจริงปรากฎหากคุณดีจริงและดีได้นานพอ
สักวันคนอื่นจะมองเห็นเอง เหมือนดั่งนิทานเรื่องเล่าต่อไปนี้…
อย่ าไปเสียเวลาอธิบาย คนที่เข้าใจคุณผิด… สักวันความจริงย่อมปรากฎมีหญิงสาวคนหนึ่งตั้งท้ อ ง
โดยไม่รู้ว่าใครคือพ่อของเด็ก พ่อแม่บังคับให้ลูกบอกว่าใครเป็นพ่อ ของเด็กหญิงสาวทนแรงกดดันไม่ไหว
จึงบอกว่า… “พ่อของเด็กเป็นพระอาวุโสรูปหนึ่งในวัดใกล้บ้ าน” เมื่อเด็ก ค ล อ ด คนที่บ้ านก็เอาเด็ก
ไปหาพระอาวุโสรูปนี้ พระบอกเพียงว่า “อ้อ เป็นอย่ างนี้นี่เอง” ก็รับเด็กไว้
ตั้งแต่นั้นมา… พระรูปนั้นก็พาเด็ก ไปบิณฑบาตทุกเช้า คนในหมู่บ้ านต่า ตำหนิ นินทา ทั้งต่อหน้า
และลับหลัง 1 ปี ผ่านไป… หญิงสาวรู้สึกผิด จึงส าร ภาพกับพ่อแม่ว่า พ่อที่แท้จริงเป็นอีกคนหนึ่ง
ไม่เกี่ยวกับพระรูปนั้นเลย ครอบครัวนี้รู้สึกละอายใจมาก ไปพบพระอาวุโสรูปนั้น ภาพที่ปรากฎอยู่ตรงหน้า
ครอบครัวนี้คือ พระท่านโทรมมาก แต่ลูกกลับอ้วน ๆ ขาว ๆ เป็นที่น่ารักมาก หญิงสาวรู้สึกผิดมาก
ขอโทษพระอาวุโสรูปนั้น ท่านพูดเพียงว่า… “อ้อ เป็นอย่ างนี้นี่เอง”พระอาวุโสถูกกล่าวหาจนชื่อเสียงป่นปี้
แต่ตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่ได้แก้ตัวเลย เพราะอะไร…? พระอาวุโสรูปบอกว่า… ” บวชเป็นพระ ชื่อเสียงเงินทอง
ต่างเป็นของนอกกาย คนเข้าใจผิด ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรอาตมาช่วยแม่ และ ลูกให้พ้น วิ ก ฤ ต ได้
เป็นการทำบุญอย่ างหนึ่ง “ตอนคนอื่นเข้าใจเราผิด เราต้องใช้เวลามากในการอธิบาย เพื่อพิสูจน์
ความบริสุทธิ์ของเรา แต่ไม่มีประโยชน์อันใด…ไม่มีใครฟัง ไม่มีใครเชื่อคนเรา จะเชื่อกับข้อมูลที่ได้รับมา
ครั้งแรกโดยไม่ค่อย พิจารณาว่าความจริงเป็นเช่นไร ใช้หลักจากการรับรู้ของตัวเองในการเข้าใจและ
ตัดสินไปก่อนแล้ว เพราะทุกคนล้วนเชื่อแค่ในสิ่งที่ตัวเองอย ากจะเชื่อเท่านั้น จึงเกิดความเข้าใจผิดอยู่เรื่อยไป
ขอขอบคุณ b i t c o r e t e c h,เฌอมาณย์ รัตนพงศ์ตระกูล
