39 ปีที่แล้ว..ผมเริ่มต้นทำงาน กับบริษัทการเงินข้ามชาติ ที่ว่ากันว่ามีขนาดใหญ่ เป็นอันดับ 3 ของโลก..
35 ปีที่แล้ว..ผมแต่งงานกับเธอที่ผมรักที่สุด เราต่างสัญญาจะสร้างอนาคตร่วมกัน เธอจะเป็นคนข้างหลัง
เพื่อให้ผมประสบความสำเร็จ ทางการงานตามที่ตั้งใจ..ในขณะที่การงานของผมก้าวหน้าไปมากอย่ างรวดเร็ว…
29 ปีที่แล้ว..เธอคลอดลูกชาย คนแรกให้ผม ในขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่น ผมขอโทษเธอ สัญญากับเธอว่า
ผมขอเวลาทำงาน อีกระยะเพื่อครอบครัว..ผมกลับเมืองไทย รับขวัญลูกและ ขอโทษเธอด้วยตำแหน่งงาน
ที่ก้าวหน้ากว่าเดิม..ฝันของเราใกล้เป็นจริง..
24 ปีที่แล้ว..เธอ ค ล อ ด ลูกสาวที่เราเฝ้ารอคอย ผมได้เห็นหน้าลูกสาวแค่วันเดียว เพราะต้องเดินทาง
ไปประชุมใหญ่ที่ออสเตรเลีย ผมสัญญาว่า ผมจะทำงานอีกไม่นาน จากนั้นเวลาทั้งหมดของผมจะเป็นของ
ครอบครัวตลอดไปสมกับที่เธอตั้งตารอคอย..
13 ปีที่แล้ว..หน้าที่ การงานผม ก้าวหน้าจนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิค แต่เธอขอ “หย่ า”
เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอบอกว่า ผมไม่เคยให้เธอ (ผมเถียงว่า ผมให้เธอทุกอย่ าง) สุดท้ายเธอบอกว่า
“เมียไม่ได้ต้องการแค่ทรัพย์สินเงินทองจนเกินเก็บ หากแต่เป็นความอบอุ่น มั่นใจจากอ้อมกอดคนเป็นสามี
เติมเต็มในคืนอ้างว้าง”..สุดท้ายเธอแยกไป ส่วนลูกๆ ปู่กับย่ าจะดูแลอย่ างดี เหมือนกับที่เคยเลี้ยงผมมา..
10 ปีที่แล้ว..ลูกชายคนโต ซ้อนท้ายมอเตอร์ ไซด์เพื่อนประสบ อุ บั ติ เ ห ตุ เสี ย ชี วิ ต
ผมบินกลับจากญี่ปุ่นทั้งๆ ที่มีงานสัมนาสำคัญ แม่บอกว่า ลูกชายเกเรเลี้ยงย าก..ผมกอดลูกสาว
บอกกับเธอว่า พ่อไม่ดีเอง ขอเวลาพ่ออีกนิดแล้วพ่อจะให้ทุกอย่ าง..
7 ปีที่แล้ว..ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอกกับผมว่า อย่ าเอาแต่ทำงานจนลืมไปว่า ลูกต้องการอ้อมกอด
จากพ่อที่โหยหามานาน อย่ าปล่อยให้เธอรอคอยอย่ างเดียวดาย.
5 ปีที่แล้ว..พ่อ จ า ก ไ ป ตามแม่ ญาติๆ พากันพูดคุยโดยที่ผมแอบได้ยินว่า พ่อตรอมใจที่แม่
จากไปเมื่อ2 ปีที่แล้ว กับเรื่องหลานสาวหนีตามผู้ชายข้างบ้ านไปอยู่ทางใต้?.แกเอาแต่โทษตัวเองว่า
“ไม่มีปัญญาเลี้ยงหลานให้ดี” ขณะที่ผมก้าวสู่จุดสูงสุดทางการงาน..ผมเป็นเบอร์หนึ่งในเอเชียแปซิกฟิค
ตามเป้าหมาย ผมมีทุกอย่ างที่ต้องการ ผมประสบความสำเร็จเหนือใคร แน่นอนไม่มีสิ่งใดได้มา ฟ รีๆ
การสูญเสียบางอย่ างแลกกับความสำเร็จขนาดนี้มันชั่งคุ้มค่า ต่อไปผมจะกลับไปชดเชยเยียวย า
เวลาที่ผมโกงไปจากครอบครัว..
3 ปีที่แล้ว..หม อ บอกว่า ผมเป็น โ ร ค ซึ ม เศร้ า ต้องกินย าตามสั่งให้ครบ..
น่าแปลกที่ผมมี ครบทุกอย่ าง แต่กลับอ้างว้างอย่ างที่สุด หาใครรักจริงไม่ได้สักคน มีแต่คนที่จ้อง
จะกอบโกยสิ่งที่ผมทุ่มเทหามาทั้งชีวิต ไม่มีใครเหมือนพ่อแม่ภรรย าและลูกๆ สักคน..ตอนนี้ผมเข้าใจ
สิ่งที่ภรรย าผมบอกตอนเธอจ ากไปแล้ว..แต่มันสายไป ไม่มีใครทนรอคอยย าวนานแบบนี้ได้..
ถึงตอนนี้ผมยอมแลกทุกอย่ างที่หามาได้ กับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำพออยู่พอกิน ขอแค่ให้ได้อยู่ร่วม
กับทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่ง..ได้โปรด!
วันนี้อาตมามีความสุข กับชีวิตใหม่ ในร่มกาสาวพัสตร์อันสงบเย็น หากไม่ได้เจอพระอาจารย์
อาตมาคง ฆ่ า ตั ว ต า ย ไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว หากวันนี้อาตมามีคุณวิเศษขอได้ (ซึ่งไม่มี)
ขอให้โยมทั้งหลาย อย่ าทำโ ง่ๆ เหมือนอาตมาในอดีตอีกเลย
ขอบคุณที่มา g a n g b e a u t y
