ขยันมากไป มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีเลยและ เรื่องต่อไปนี้ คือ “ค่าโ ง่ ”
จากคนบ้ างานที่อย ากสอนคนบ้างานให้เข้าใจเมื่อทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่ายไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ
แล้วบางครั้งความสำเร็จก็ต้องแลกด้วย การสู ญเสียบางอย่าง
เมื่อ 39 ปีที่แล้ว ผมเอง ได้เริ่มต้นทำงานกับบริษัทการเงิน ที่มีขนาดใหญ่ อันดับ 3 ของโลก
เมื่อ 35 ปีที่แล้ว ผมได้แต่งงานกับ ผู้หญิงที่ผมรัก เราสัญญาว่าจะสร้างอนาคตร่วมกันเธอคนนั้น
จะเป็นคนข้างหลังเพื่อ ให้ผมประสบความสำเร็จ ทางการงานและในขณะที่การงาน ของผมก้าวหน้าไปมาก
เมื่อ 29 ปีที่แล้ว ภรรย าของผม ได้คลอด ลูกชายคนแรกให้ผม ขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่น
และผมขอโทษเธอ ผมสัญญากับเธอว่า จะขอเวลาทำงานอีกสักระยะ เพื่อครอบครัวให้ได้สบายกว่านี้
แล้วผมกลับเมืองไท ย รับขวัญลูก และขอโทษภรรย าด้วยตำแหน่งงานที่ก้าวหน้า ฝันของเราใกล้เป็นจริงแล้ว
เมื่อ 24 ปีที่แล้ว เธอคลอดลูกสาว ที่เราเฝ้ารอคอย และผมเองได้เห็นหน้าลูกสาวเพียงวันเดียว
เพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ ที่ออสเตรเลีย ผมบอกกับเธอว่าจะทำงานอีกไม่นานแล้วเวลาทั้งหมดที่มี
จะเป็นของครอบครัวตลอดไป เพื่อทดแทนเวลาที่ผ่านมา
เมื่อ 13 ปีที่แล้ว งานของผมได้ก้าวหน้า จนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิคซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีมาก
แต่ภรรย าผมเธอขอ “หย่า” เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอบอกว่าผมไม่เคย ให้เธอแล้วสุดท้ายเธอบอกว่า
ชีวิตคู่ ไม่ได้ต้องการแค่ทรัพย์สินเงินทองจนเกิน เก็บแต่ต้องการความอบอุ่นมั่นใจ จากอ้อมกอดคนเป็นสามี
เติมเต็มในคืนอ้างว้างมากกว่าแล้วเธอก็แยกจ ากไป ส่วนลูกปู่และย่า ท่านจะดูแลอย่างดี
เมื่อ 10 ปีที่แล้ว ลูกชายคนโตซ้ อนท้ายมอเตอร์ไซด์ เพื่อนประส บ อุ บั ติ เ ห ตุ และเขาได้จ ากไป
ผมบินกลับจากญี่ปุ่นทั้งๆ ที่มีงานสัมนาสำคัญและแม่บอกว่า ลูกชายเกเรเลี้ยงย ากผมกอดลูกสาว
บอกกับเธอว่าพ่อไม่ดีเอง ต่อไปพ่อจะให้ทุกอย่าง ขอเวลาอีกนิดนะ
เมื่อ 7 ปีที่แล้ว ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอกกับ ผมว่าอย่าเอาแต่ทำงาน จนลืมว่าลูกต้องการอ้อมกอดจากพ่อ
อย่าปล่อยให้เธอ รอคอยอย่างตั้งตารอ
เมื่อ 5 ปีที่แล้ว พ่อจ ากไป ตามแม่ญาติๆ ก็พากันพูดคุยโดย ที่ผมแอบได้ยินว่าพ่อตรอมใจที่แม่ จ ากไป
กับเรื่องหลานสาว ตามผู้ชายข้าง บ้านไปอยู่ทางใต้แกมัวโทษ แต่ตัวเองว่าเลี้ยงหลานได้ไม่ดี
ขณะที่ผมก้าวสู่ จุดสูงสุดทางการงานแล้ว ผมมีทุกอย่างที่ต้องการ และสิ่งที่ผมได้มาไม่มีอะไรได้มาฟรี
เพราะการ สู ญ เ สี ย บางอย่าง แลกกับความสำเร็จมันคุ้มค่าจริงหรอ?
ต่อไปผมจะกลับไปชดเชยเวลาที่ผม โ ก ง ไปจากครอบครัว
และล่าสุด 3 ปีที่แล้ว ห ม อ บอกว่า ผมเป็น โ ร ค ซึ ม เศร้าต้องกินย า น่าแปลกอยูนะ
ที่ผมมีครบทุกอย่างแต่กลับอ้างว้าง คนที่รักจริงๆ ก็ไม่มี มีแต่คนจ้องจะกอบโกย ไม่มีใครเหมือนพ่อแม่
ภรรย าและลูกๆ ของผมเลยตอนนี้ผมเข้าใจ สิ่งที่ภรรย าผมบอกแล้วถึงตอนนี้แล้วมันสายไป
ไม่มีใครทนรอคอย ย าวนาน ผมยอมแลกทุกอย่าง กับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำ
พออยู่พอกินแค่ให้ได้อยู่ร่วมกับ ทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่งก็ยังดี ใครที่เป็นแบบผม คิดให้ดีนะ ว่ามันคุ้มหรือเปล่า
ขอขอบคุณ มดงาน บ้านรอยยิ้ม
