จริงไหมที่สมัยนี้ การไม่มีลูกเป็น”ลาภอันประเสริฐ”

เคยได้ยินคนที่เขาพูดกันว่า คนที่ไม่มีลูกเขามักจะมีบุญ..เราก็สงสัยและตั้งคำถาม หลายๆข้อ ว่าคนที่เขาไม่มีลูกนั้นมีบุญจริงหรือทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะ เลยไปเจอบทควา ม หนึ่ง เขาได้กล่าวเอาไว้ว่า

อย่ าคา ดหวังอะไร จากลูกๆ ต่อให้คุณเลี้ยงใครไว้เผื่อดูแลคุณ ย า ม แ ก่เฒ่ าเขาก็ต้องวุ่ นวา ย กับการงานและภาระผูกพันต่างๆ เกินกว่าจะเวลามาช่วยเหลืดูแลอะไรคุณได้มากนัก อย่ างคุณต้องเลิกเอา สุ ข ภ า พ

ไปแลกกับความ ร่ำร ว ยได้แล้วมีเงิ นเท่าไร ก็ซื้ อสุข ภ า พคืนมาไม่ได้ดังนั้น.. ตราบใดที่คุณยังมีข้าวปลาอ า ห า รกินอย่ างเพียงพอมีเงิ นพอใช้สอยได้ทุกวัน เพียงเท่านี้ก็ดีเหลือหลายแล้ว อายุเท่านี้แล้ว

คุณควรอยู่อย่ างเป็นสุข ทุกบ้ านต่างก็มีปัญหาของตนเอง อย่ ามัวไปคิดเปรียบเทียบ แก่ งแ ย่ งแข่ งดีกันไม่ว่าชื่ อเสี ย ง ฐานะในสังคมหรือความก้าวหน้าของเด็กๆสิ่งที่ควรจะแข่งกันจริงๆนั้น คือแข่งกันมีความสุข,

มีสุ ข ภ า พดี และอายุยืนนานส่วนอะไรที่เราเปลี่ยนมันไม่ได้ ก็อย่ าไปฝังอกฝังใจ ให้ป่ ว ยการและทำล า ยสุขภ า พตัวเองเลย อายุป่านนี้แล้วก็ยังเปลี่ย นมันไม่ได้เลย

“คนที่ไม่มีลูกเรียกว่าเป็นคนมีบุญ”

ถาม : คือตัวลูกเองไม่มีลูกเป็นของตัวเองที่เป็นแบบนี้เป็นเพราะ ลูกไม่มีบุญใช่ไหมคะ

พระอาจารย์ : มีบุญสิ คนไม่มีลูกจะไปไม่มีบุญได้ยังไงคนมีลูกหน่ะเป็นคนมีกร รม ถามคนมีลูกเขาดูสิ

ถาม : ทำไมคนที่มีลูกถึงมีกร รมละครับ

พระอาจารย์ : เพราะว่าเลี้ยงลูกมันทุกข์ไง เดี๋ยวลูกก็ดื้อเดี๋ยวลูกก็ไม่เชื่ อฟัง ทำอะไรก็ไม่เชื่ อฟัง

หรือลูกไปทำอะไรให้เกิ ดความเสี ยห า ยขึ้นมา พ่อแม่ก็ ต้องทุ ก ข์ ลูกไปทำร้ า ยข้าวของของคนอื่นพ่อแม่ก็ต้องมารับผิ ด ชอบมาจ่ า ยค่ าเสี ยหายต่างๆ งั้นเลี้ยงลูกมันไม่ใช่เป็นของสนุกต้องหาเงิ นหาทอง

มาให้มีใช้อยู่ตลอดเวลา ลูกนี่ไม่ ต้องหาเลยใช่ไห ม อย ากจะได้เงิ นอะไรก็ แบมืออย่ างเดียวขออย่ างเดียวพ่อแม่นี่กว่าจะหาเงิ นมาได้สักบาทนี่ต้อง เหนื่ อยย าก ถ้าไม่มีลูกก็ไม่ต้องมาหาเงินมาเลี้ยงลูกให้เหนื่อ ยย าก

เนี่ยเขาถึงเรียกว่าเป็นทุกข์ คนที่ไม่มีลูกหน่ะเรียกว่าเป็นคนมีบุญ เราอย่ าไปมี ลูกล่ะเข้าใจไหม เราเป็นลูกก็ได้แต่อย่ าไปมีลูกก็แล้วกันโตไปก็บวช บวชแล้วสบายไม่ต้องมาเลี้ยงลูกให้ทุกข์

ถาม : ถ้ามีคนสองคน คนหนึ่งมีลูกแล้วอีกคนนึงไม่มีลูก คนที่มีลูกเขาก็เลี้ยงลูกไปด้วยความทุกข์ แล้วก็

แก่ไปทั้งคู่แล้วตอนบั้นปลายชีวิตคนที่มี ลูกเขาได้ลูกดีก็จะดูแลพ่อแม่ย ามเจ็ บไข้ได้ป่ว ยแต่คนที่ไม่มีลูกก็ไม่มีคนดูแล แล้วใครจะมีกร รมมากกว่ากันคะ

พระอาจารย์ : คนที่ไม่มีลูกหน่ะสบาย เพราะจะได้พึ่งตนเองได้จะรู้จักพึ่งตนเอง ถ้าพึ่งไม่ได้ก็ไม่มีชีวิตอยู่ต่อ

ก็ไม่เป็นไรยังไงก็ต้องถึงวันนั้นอยู่ดี แล้วก็โอกาสที่จะได้ลูกดีมันก็มีน้อยมากโอกาส ได้ลูกไม่ดีมันจะมีมากกว่าแล้วจะมาเสี ยอกเสี ยใจมากกว่าคนที่ไม่มีลูก คนที่ไม่มีลูกเขาก็ต้องเตรียมตัวพึ่งตัวเขา เมื่อเขาไม่มีใครมาพึ่งแล้ว

เขาอยู่กันได้ อย่ างเป็นพระนี่ก็ไม่มีลูกใช่ไหม ก็ต้องรู้จักพึ่งตัวเองให้มาก หัดช่วยเหลือตัวเองเอาไว้ เพราะมีลูกก็ใช่ว่าลูกจะอยู่เลี้ยงดูเราเสมอไป ยิ่งเราเลี้ยงเขามาดีเรายิ่งคา ดหวังกับเขาไว้มาก ว่าเมื่อเราแ ก่ขึ้นมาเขาต้อง

กลับมาเลี้ยงดูเราแต่ถ้าเขาเกิ ดไม่มาดูแลเราละ จะไม่ยิ่งทุ ก ข์ไปใหญ่หรือ บางคนยิ่งแล้วใหญ่ พอมีลูก ลูกมีหลานเอาหลานมาฝากไว้ให้เลี้ยงเป็นภาระต่อไปอีก แล้วก็ไม่เคยกลับมาดูแลเราด้วยซ้ำสิ่งที่ทำให้เราเป็นทุ ก ข์มากที่สุดคือความค า ดหวั งเพราะฉะนั้น ไม่ต้องค า ดหวั งอะไรแต่แรกก็ไม่ทุ ก ข์พึ่งตัวเองให้ได้มากที่สุดก็พอ

ที่มา : l a m u n l a m a i