“กว่าชีวิตจะผ่านไปได้แต่ละวัน” อ่านจบมีกำลังใจ

เหนื่อยเนอะ.. ชีวิตที่กว่าจะผ่านไป ได้แต่ละวัน

บางคน.. มีครอบครัวดี เพื่อนดี เวลาล้ม.. แล้วไม่ต้องกังวล ว่าจะไม่เหลือใคร

บางคน.. ต่อให้มีครอบครัว เพื่อนฝูงมาก แต่.. เวลาล้มลงก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียว

แต่ใครอีกหลายคนไม่มีแม้กระทั่ง คนให้นึกถึง

แต่ในท้ายที่สุด… ไม่ว่าเราจะ มีหรือไม่มี ใคร

เรา.. ก็ยังมีคนที่รักเรามากกว่าใครหวังดีกับเรามากกว่าใคร

ไม่เคยทิ้งเราไปไหนในวันที่มีปัญหา

คนๆ นั้นคือ คนที่เรามองเห็นได้ทุกครั้งที่ส่องกระจก

เหนื่อยมามาก ก็พัก.. แล้วค่อยสู้ต่อ

น้ำตามันไหล ก็ปล่อยให้มัน.. ไหลไป อีกไม่นาน เดี๋ยวมัน.. ก็หยุดเอง

ไม่มีใครปลอบ.. ก็รู้จักปลอบตัวเอง

ให้กำลังใจตัวเอง ให้เป็น เพราะ มันสำคัญกับชีวิตเรา

ขอบคุณชีวิตที่ไร้คู่ทำให้รู้ว่าเรา ” อยู่คนเดียวได้แบบไม่ไร้ค่า “

ขอบคุณเสียงนาฬิกาปลุก ตอนเช้า ทำให้รู้ว่าเรา ” ยังหายใจอยู่ “

ขอบคุณการเดินทาง ไปทำงานที่แสนไกล ทำให้รู้ว่าเรา ” ยังไม่ตกงาน “

ขอบคุณคำบ่นจากเจ้านาย ทำให้รู้ว่าเรา ” ยังมีโอกาสปรับปรุง “

ขอบคุณน้ำหนัก ที่เพิ่มขึ้นทำให้รู้ว่าเรา ” ต้อง ล ด น้ำ ห นั ก “

ขอบคุณเสียงที่ได้ยินจิ้งจกทัก ทำให้รู้ว่า ” หูของเรายังใช้ได้ดี “

ขอบคุณที่เสียเวลาอ่าน ข้อความนี้ทำให้รู้ว่า ” เรายังอ่านออกเขียนได้ “

จงมองหามุมมองที่ดีๆ แม้ในเรื่องราวที่ แ ย่ ๆ

แล้วจะพบว่า “ความสุข” อยู่รอบๆ ตัวเรา

ไม่ต้องโลกสวยมาก แต่อย่าคิดติดลบ

ไม่ต้องชื่นชมใครมาก แต่อย่าไปด่าใคร

ไม่ต้องสวยมาก แค่ยิ้มเข้าไว้

ไม่ต้องทำดี แข่งกับใคร แค่ใจเราไม่คิด ร้ า ย เป็นพอ

ขอขอบคุณ อ่านเองนะ , นามบุญ